ant iedere keer als jij me aankijkt voel ik een regen van geluk. Jeroen is geboren op 23 juli 1972, zoon van Cor Tijm en Margriet Tijm Carnas, broer van Sander. Jeroen groeide voorspoedig op, en had een fijne jeugd. Na de HAVO heeft hij het diploma MTS- elektrotechniek en MTS- elektronica behaald. Jeroen hield niet van sporten, maar was wel een keer schoolkampioen schaken. Is ook nog zendamateur geweest. Hij ging werken bij Jan Groot electra. Jeroen is de initiator van onze buurtbus. Als voorzitter, secretaris, aanspreekpunt, planner van de routes is hij jarenlang een zeer waardevolle kracht geweest. In 2004 ontmoette hij Annemarie. Ze voelden het als echte zielmaatjes en waren vol van liefde voor elkaar, en dat bleef zo. Op 16 april 2010 zijn ze hier in deze kerk getrouwd. In de tussentijd was Jeroen ook zijn andere passie gaan volgen, treinen rijden. In 2008 is Jeroen de opleiding tot machinist gaan volgen  en slaagde met vlag en wimpel. Jeroen werd machinist. In januari 2012 kreeg Jeroen te horen dat hij uitgezaaide maagkanker had. Een paar maanden zou hij hebben. Hij heeft het met experimentele chemo’s vier jaar volgehouden. Jeroen behield tot aan het einde toe de regie over zijn eigen ziekte en afscheid.  Hij is als een wervelwind in Annemarie haar leven gekomen en er als een wervelwind er weer uitgegaan. Op 6 april dit jaar overleed Jeroen zijn ogen in de armen van zijn Annemarie, hij sloot zijn ogen en ging voor altijd op in haar hart.

at blijft is wat je anderen schenkt. Andries is geboren op de dorpsstraat 61 als oudste van drie kinderen. Op zijn tiende jaar  moest hij van school  om mee te helpen in het bedrijf van zijn vader. Tijdens het dansen  heeft Andries Riet ontmoet en hij heeft haar daarna nooit meer laten gaan. Ze trouwden, een witte wereld, en kregen 6 kinderen. Een paar maanden na de geboorte van Madeleine werd zijn onderbeen verbrijzeld, een half jaar bedrust. Van alle kinderen heeft hij Madeleine als eerste de fles gegeven. Voor de kerk heeft Andries veel gedaan. O.a. reed hij voor Pastoor Meijnders in zijn vaders auto. Er kwamen 20 kleinkinderen en daar was hij erg trots op. De aankondiging van het achterkleinkind deed hem goed. In 1999 is zijn lieve vrouw Riet ziek geworden en na een kort ziekbed overleden. De kinderen waren er trots op hoe goed hij voor zichzelf ging zorgen. ‘S avonds alleen zijn vond hij moeilijk.  Het was altijd lekker warm bij Andries in zijn huis aan de Sportlaan, hij zei altijd: waar het koud is, is het niet gezellig. De laatste weken hebben de kinderen hem verzorgt, een hechte band. Zo kon dat hij heerlijk in zijn eigen woning blijven. Tot het einde aan toe had hij belangstelling naar iedereen. In het bijzijn van zijn kinderen is Andries in alle rust overleden.

p 17 maart dit jaar is Kitty Booms Kemps overleden. Ze is 89 jaar geworden. Zij is gelukkig geweest met haar man Henk Booms op het Sint Jozefpark. Zij was een zorgzame liefhebbende vrouw. Kitty was een zeer gelovige vrouw. Zij was een superoma, de kleinkinderen konden altijd komen logeren en ze stond altijd liefdevol voor hen klaar. Kitty is op 23 maart vanuit de Raadstede omringt door de mensen die haar liefhadden teruggebracht naar haar man op het kerkhof. Dank je wel oma, rust zacht we zullen je missen.

ij is geboren op Kerkbuurt, als 2e kind in een gezin van 12 kinderen waar hij een mooie jeugd heeft gehad met sporten, lezen en veel samen zingen. Na de lagere school ging hij thuis aan het werk, het was crisis, hard werken en weinig verdienen. In de 2e wereldoorlog moest hij werken in Duitsland , na 2 jaar probeerde hij te ontsnappen en heeft hij enkele maanden in een concentratiekamp gezeten. Dat heeft hem gevormd en hem het besef gegeven dat familie heel belangrijk voor hem is. In 1944 werd hij bevrijd. Na de oorlog kreeg hij verkering met Truus, ze trouwden en ze kregen 9 kinderen. Hij heeft 30 jaar in de haven gewerkt bij Van Gelder papier in Beverwijk met veel plezier. De laatste jaren woonden ze samen in het Sint Jozefpark, waar zijn kinderen en kleinkinderen graag langs kwamen. Hij was enorm trots op zijn kinderen en verguld met alle nazaten. Tot het einde toe bleef hij plannen maken, hij ging naar het ziekenhuis om weer beter te worden, maar daar is hij op 7 januari in het harnas gestorven.

an is geboren op 16 oktober 1946. Groeide op, zonder opsmuk, bescheiden, onopvallend. Jan kon goed leren en na de middelbare school werkte hij op het ouderlijk bedrijf. Zijn muzikale talent openbaarde zich. O.a. de accordeon en zijn gevoelige pianospel. Vele jaren was hij beroepsmuzikant in duo Kruistra. De tijd was hectisch. Jan is getrouwd geweest met Mariëtte en samen kregen ze zoon Tim. Jan werd de organist van deze kerk, begeleidde de koren en met uitvaarten kon er altijd een beroep op hem gedaan worden. Vele jaren was Jan hier wekelijks te vinden. Onder  de communie was het altijd weer een verrassing wat Jan speelde. Jan was heel hecht met zijn broers Frans en Cleem. Zorgde goed voor zijn moeder. Na het overlijden van Frans werd zijn band met Cleem nog hechter. Cleem en zijn gezin waren van onschatbare waarde voor Jan. Uiteindelijk maakte zijn ziekte het hem onmogelijk om nog te blijven spelen als organist van de koren. Van beide kanten een pijnlijke beslissing. Voor Jan was het heel erg. Jan was trouw aan zijn vrienden,familie en trots op zijn zoon Tim. Jan, een ieder die je gekend heeft,  heeft een onuitwisbare herinnering aan jou. In dierbare herinnering, bedankt wat je ons  allen als persoon en  met je mooie spel hebt gegeven, Rust in vrede.

Dochter van Cornelis Groot en Elisabeth Groot – Buter.

Elly woonde samen met broer Henk in het ouderlijk huis Zus Anneke en haar gezin woonde naast hun en samen was dat een hechte eenheid. Super trots was Elly op de kinderen van Anneke en Bertus  Jerry en Chantal. Deze gaven een geweldige aanvulling aan haar leven.Haar hele leven heeft ze bij de fa. Kramer gewerkt.

Tijdens haar leven genoot Elly van haar biertje, peukie en vakanties. Even naar Ome Arie in Frankrijk. Vrienden en vriendinnen waren altijd welkom. In 2000 werd borstkanker geconstateerd. Dat kwam hard aan, maar ze bleef positief en strijd lustig. Grote bewondering voor hoe zij dit gedragen heeft  Elly in het kort, Karaktertrek: eenvoud en tevreden. Ze was positief, nooit klagen en met een flinke dosis zelfspot. Zei vaak: “Het Leven is een feest maar de slingers moet je zelf ophangen”. Elly was een mensen mens. Ze hield van mensen en interesseerde zich in hun levens.

Lieve Elly, bedankt, we missen je, rust zacht.