Per 1 februari 2024 wordt pastoor Kees van Lent, priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam aangesteld als administrator van het samenwerkingsverband Franciscus, bestaande uit de parochies van Nieuwe Niedorp, ’t Veld, Tuitjenhorn

(meer…)

Franciscus, de eerste moderne niet-Europese paus, was sociaal progressief maar op andere vlakken conservatief als zijn voorgangers

Paus Franciscus (1936-2025) Hij was sociaal zeer progressief maar met ethische kwesties als abortus en de maatschappelijke rol van vrouwen toonde paus Franciscus zich net zo behoudend als zijn voorgangers. Dat hij seksueel misbruik binnen de Kerk niet daadkrachtig aanpakte, is een smet op zijn erfenis.

Paus Franciscus was de eerste niet-Europese paus.

Toen Jorge Mario Bergoglio, een migrantenkind uit Argentinië met Italiaanse wortels, in 2013 aantrad als de opvolger van de afgetreden Duitse paus Benedictus, werd hij onmiddellijk onthaald als een grote hervormer van de Katholieke Kerk. Maandagochtend vroeg, op Paasmaandag, is hij overleden, maakte het Vaticaan bekend. De paus kampte al geruime tijd met gezondheidsproblemen. Op 14 februari werd hij opgenomen in het Gemilli-ziekenhuis in Rome met een dubbele longontsteking, waarop complicaties volgden. Op 23 maart mocht hij terug naar huis.

Hij haalde Pasen nog, het voor katholieken belangrijkste religieuze feest, en sprak zondag nog het ‘Urbi et Orbi’ uit, de pauselijke zegen voor de stad (Rome) en de wereld. Daarin bracht hij het leed in de Palestijnse Gazastrook nog ter sprake – de paus sprak van een ‘schandalige situatie’. Enkele minuten zag hij ook de Amerikaanse vicepresident JD Vance, die in Rome de paasdagen doorbracht.

De Argentijn Bergoglio kende de echte wereld buiten het Vaticaan, en wist welke noden daar leefden. Als aartsbisschop van Buenos Aires had hij al nieuwe parochies opgericht en geijverd voor een Kerk die sterker aanwezig zou zijn in de sloppenwijken.

Hij ging als aartsbisschop al bescheidener wonen, een lijn die hij voortzette als paus. Het Apostolisch Paleis in Vaticaanstad vond hij veel te groot voor hem, en daarom betrok hij een veel soberder kamer in Casa Santa Marta, een residentie voor vooral kardinalen en bisschoppen op bezoek in het Vaticaan. Als jezuïet was hij al gewend geraakt aan het leven in een religieuze gemeenschap, en hij vond het ook gewoon prettiger met andere mensen om zich heen.

Zijn verkiezing als paus was baanbrekend. Voor het eerst viel de keuze op een geestelijke die niet uit het Westen, maar uit Latijns-Amerika kwam. Twee op de drie katholieken wonen niet in Europa of Noord-Amerika, en tegen midden van deze eeuw zal dat drie op de vier zijn. Voor Bergoglio kiezen, belichaamde de keuze voor een armere, maar ook vitalere Kerk uit het Zuiden.

De naam die hij koos, Franciscus, naar de heilige van Assisi, was meteen een heel programma, zegt de Belgische theoloog en filosoof Emmanuel Van Lierde. „De Poverello van Assisi stond immers voor de heropbouw van een vervallen kerk, voor een arme kerk voor de armen, voor eenvoud, voor zorg voor de schepping, en voor vrede en interreligieuze dialoog.”

Zo ging Franciscus van Assisi in tijden van de kruistochten bijvoorbeeld langs bij de sultan van Egypte. Met dat voorbeeld in gedachten zou paus Franciscus geregeld naar moslimlanden reizen, en de broederlijkheid met moslims verdedigen. Liefde voor de Schepping vertaalde zich dan weer in een bijzondere aandacht voor ecologie. Franciscus werd de eerste paus die zo sterk de nadruk zou leggen op klimaatverandering. Hij schreef met Laudato Si’ de eerste encycliek over de kwestie.

Andere accenten

Er waren nog andere, nieuwe accenten onder zijn bestuur. „Zijn pastorale houding naar anderen werd de kern van dit pontificaat”, zei Angelo Spadaro, net als Franciscus een jezuïet en een belangrijke adviseur van de paus, in 2023 tegen NRC. Waarden als begrip, naastenliefde en mededogen zouden voor Franciscus altijd belangrijker zijn dan voortdurend te hameren op de doctrine en de katholieke leer. Vandaar dat zijn eerste reis buiten Rome hem in 2013 naar Lampedusa bracht, het Siciliaanse eilandje dat sinds jaar en dag veel bootvluchtelingen ontvangt. Als migrantenzoon trok Bergoglio zich het lot van migranten bijzonder aan.

De paus tijdens een bezoek aan een opvangcentrum in de Italiaanse stad Assisi en tijdens een bezoek aan oorlogsslachtoffers in de Congolese hoofdstad Kinshasa.

Foto’s Alessandra Benedetti/Corbis en Simone Risoluti/Getty Images

Hij toonde meer openheid naar de lhbti-gemeenschap dan menige voorganger. Zijn uitspraak „Wanneer iemand homo is, God zoekt en eerlijk leeft, wie ben ik dan om een oordeel uit te spreken?” werd een historisch citaat, en ook zijn afwijzing van discriminerende wetten tegen lhbti’ers was zeer belangrijk. „Homoseksualiteit is geen misdrijf”, zei deze paus. Dit voorbeeld van mededogen en naastenliefde was zo’n concreet voorbeeld van het pastorale aspect van zijn pontificaat.

Velen zagen Bergoglio als een kerkelijk leider die hun taal sprak, en die pragmatisch was. Hij zou zeker niet pleiten voor het gebruik van voorbehoedmiddelen, maar herinnerde aan de natuurlijke manier van gezinsplanning door erop te wijzen dat „katholieken zich niet hoeven te gedragen als konijnen”. Franciscus was bovendien de eerste paus die bepaalde dat gescheiden en burgerlijk hertrouwde katholieken ter communie mogen gaan.

Kapucijn Remmers is na een kort ziekbed overleden, we zijn dankbaar voor de tijd die we met hem hebben gehad.

(meer…)

Klik op “meer” voor een introductie van pastoor Tilma.

(meer…)

Met de komst van Pastoor Timmer in 1983 veranderde er veel in onze Parochie. Vanuit zijn ervaringen in de missie bracht hij een ander elan naar Tuitjenhorn. Van een kerkbestuur en een parochieraad van 20 personen werd het een parochiebestuur bestaande uit het dagelijks bestuur aangevuld met 7 secties O.a. pastoraat – missie en ontwikkeling – communicatie – liturgie – Jeugd. De oude parochieraad, bestaande uit de vele vrijwilligers diende als achterban van het nieuwe parochiebestuur, om samen dienstbaar te zijn voor en aan onze parochie. (meer…)

Hij was bijna 45 jaar priester en werkte de laatste elf jaar in Tuitjenhorn, dit heeft hij tot 2018 gedaan. In zijn lange carrière als herder werkte hij onder meer in Wervershoof, Haarlem, Uitgeest, Breezand en Volendam.

Pastoor Wanna werd op 28 juni 1969 tot priester gewijd en is als pastoor voorganger geweest in Hoogkarspel/ Tuitjenhorn/ Schoorl en vooral Bergen waar hij 31 jaar actief zou blijven. Pastoor Wanna werd in 2003 ook nog deken van Alkmaar, in een periode waarin de kerk zich door reorganisaties moest aanpassen aan de nieuwe tijd.