In januari van dit jaar werd per toeval bij Jan een vlekje op zijn alvleesklier gevonden. Jan zei direct; ik heb een mooi leven gehad en berustte in zijn lot. Afscheid nemen bij leven, dat heeft hij heel bewust met zijn gezin gedaan. Zijn “in memoriam” heeft hij zelf geschreven.

Als 11e kind in ons gezin werd ik als “nakomertje” geboren op 5 april 1945.

Alhoewel ik een tuinderskind was, was een plek op de akker niets voor mij. In 1965 vond ik een aansprekende baan bij het Proefstation waar ik proeven heb gedaan met o.a. andijvie, wortelen, asperge en rabarber. Na mijn trouwen in 1971 met Tiny, ben ik in 1972 gestart als bibliothecaris bij de gemeente Alkmaar waar ik 31 jaar met plezier en inzet heb gewerkt.

Na ons trouwen werden kort na elkaar onze dochters Monique, Esther en Wendy geboren. Het was een mooie en drukke tijd naast alle bestuurlijke taken die ik toen had. 7 prachtige kleinkinderen waren ons gegund. Wat hebben we van ze genoten.

Na mijn vervroegd pensioen in 2007 hebben Tiny en ik heel veel gereisd. Naast m’n eigen tuin was sporten mijn andere passie.

Er is nu een einde gekomen aan een rijk en boeiend leven en blijven de herinneringen achter van wie ik was en wat ik zoal heb gedaan in de afgelopen 78 jaar. Ik heb veel mooie hoogtepunten meegemaakt. Als trotse vader en opa laat ik een heel betrokken en mooi gezin achter. Tiny en onze dochters hebben de fase van ziek zijn voor mij tot een feestje gemaakt. Ik heb het geluk gehad dat ik heel veel van de wereld heb mogen zien. Hier ligt een gelukkig mens die afscheid neemt van heel veel dierbaren.