ls Duinmaijer-Bruin

Bijna een jaar lang…verdriet, leegte en trots.

Deze woorden: verdriet, leegte en trots.. nemen we voor altijd met ons mee. Trots omdat Els zoveel voor iedereen heeft betekend. Trots om wie ze was en ook omdat wij met trots aan haar kunnen terugdenken, ze stond volop in het leven en bruiste van de energie. Els was een fantastische vrouw, lieve moeder en een superlieve oma. In het gezin was ze de motor. Ze hield van verzorgen en ze zorgde ervoor dat iedereen het naar zijn zin had. Altijd wist ze welke plek ze moest innemen. Niet te opdringerig, lief, begripvol, geïnteresseerd, attent, wilde een ander niet tot last zijn en zij was een luisterend oor. Iedereen kon bij haar terecht. Als iedereen zo was , zag de wereld er prachtig uit.

Maar het gemis, verdriet en de leegte is ook al bijna een jaar voelbaar. We missen het samen zijn dat zo, gewoon, leek te zijn. Verdriet omdat ze zo wordt gemist door ons allemaal, en wat zal ze ons missen…

Els mist dat er het afgelopen jaar twee kleinkinderen zijn geboren, wat zal ze trots zijn op de mannetjes Jake en Jens, ze heeft de jongens nooit kunnen vasthouden , verwennen en kunnen knuffelen.

Wat was ze trots op iedereen, ze was trots op haar huis en genoot intens van het leven, ze haalde plezier uit het leven, ze was ook supertrots op haar Bed&Breakfast  kamers. Zelfs in het gastenboek staan mooie herinneringen hoe Els gezien werd.

Een jaar lang tikt de klok gewoon maar door… Elke dag denken we aan Els. Ze denkt vast ook aan ons. Zo blijven we voor altijd bij elkaar!