ram

Bram Tijm               Gerbrandus Simon Tijm geboren 9-10-1933 Het parelsnoer dat is er nog, maar vader is niet meer. Bram komt uit een tijd waarin: eert u vader en moeder hoog in vaandel stond. Geboren in Kalverdijk. Ze hadden het niet breed maar het was een warm gezin. Toen hij zeven was brak de oorlog uit, een spannende tijd met traumatische ervaringen waardoor bij Bram het stotteren is ontstaan. Hij noemde het zijn handicap maar het wonder was dat hij met zingen niet stotterde, daarom zong hij graag. Luus kwam als 16 jarig meisje helpen in het gezin en de vonk sloeg over. Ze trouwden en kregen vier kinderen die allemaal werden ingezet op het tuinders bedrijf. 11 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen volgden. De kleinkindereen Melissa en Bram groeiden vlakbij opa op en hij vond het prachtig om ze zo vaak mee te mogen maken. Zingen deed hij niet alleen op feestjes, maar ook in de kerk zong hij het hoogste lied. De laatste jaren vond hij het soms moeilijk om ouder te worden. Onverwacht belandde Bram op de EHBO, hij was zieker dan verwacht. 90 jaar, hij wilde het leven niet los laten maar hij  had geen keus. Lieve pap we hebben je laten gaan. Hopelijk naar een plek waar iedereen op je wacht die jij in je lange leven gedag hebt gezegd.